dinsdag 29 december 2009

Brian Regan

Kende iemand hem? Heb hem vandaag pas ontdekt, echt een grappige komiek.


dinsdag 10 november 2009

korte strip

Heb het verhaaltje van de vorige strip afgemaakt. Zoals je ziet had ik totaal geen zin om het te tekenen. Ik begin tekenen meer en meer te haten en het minder en minder te doen dus let niet te veel op de art. De reden dat ik hem hieronder zo klein heb gemaakt is zodat niet alles meteen verklapt wordt.

maandag 2 november 2009

paranoïde politie

Was gisteren met Darshan in de stad. Darshan had zin om te filmen met zijn vado HD. Dus we liepen een beetje rond en Darshan filmde erop los. Toen liepen we richting Centraal Station (buiten) en daar filmde Darshan ook het één en ander. Toen we daar wegliepen liep een politieman langs ons, ik zag nog dat hij me aankeek. We bleven even staan want Darshan wilde iets door een hek heen filmen.
Uit het niets kwamen twee politiemannen in gele vest aanlopen. Ik heb er een schets van gemaakt in een wat cartoony stijl.



Ik had geen zin om hem af te maken maar wat er gebeurde was dus dat we werden aangehouden omdat Darshan Centraal Station aan het filmen was wat blijkbaar niet mag. Grappige was dat in de eerste panel dat Darshan met zijn rug naar hun toestond hij ze niet zag. Dus zij stonden er al en zeiden van: ik vraag me af waarom jullie hier filmen? En Darshan bleef gewoon doorfilmen met zijn rug naar hun toe want hij wist niet dat ze er stonden. En ik wilde opzich wel tegen hem zeggen van: yo Darshan, politie. Maar ik zei niks.
Ik weet niet waarom. Misschien omdat ik in schok was dat ze ons aanhielden. Later nadat we onze identiteitsbewijs hadden gegeven en ze alles gingen overnemen en de blonde agent in zijn walkie talkie dingen ging inspreken zij hij echt een stuk of 4 keer: ik krijg hier een naar gevoel van. Ik had eigenlijk moeten vragen: krijgt u dat wel vaker? Bent u een beetje paranoïde? Misschien moet u een keertje langs bij de psychiater. Die andere was wel relaxed en zag dit als iets onschuldigs. De relaxte agent vroeg op een gegeven moment aan Darshan: zit je op school? Darshan zegt: nee. Daarna vroeg hij mij: zit jij op school? 'Nee geen school' antwoordde ik. 'Oh, want ik dacht dat als jullie misschien iets grafisch deden. Dan zou het logischer zijn.' Darshan en ik hadden beiden kunnen vertellen dat we grafisch dingen doen (film, fotografie, tekenen) maar we zeiden niks. Darshan's Vado hd (de camera) werd gecontroleerd en hij moest laten zien wat hij had gefilmd. Hij startte een filmpje en hij had (per ongeluk) de billen van een vrouw gefilmd. Gelukkig ging ie daarna met de camera omhoog waarna hij andere dingen filmde. We kregen onze ID terug en de blonde paranoïde agent legde wat uit over waarom je hier niet mag filmen en blablabla en we mochten weg.
Het was het leukste geweest als we meemochten naar het bureau. Leek me gewoon leuk om mee te maken een keertje om achterin die politieauto te zitten en op het bureau te komen en een ondervraging te krijgen. Jammer genoeg is het niet zover gekomen. Het bleef bij een waarschuwing.
Ik denk dat de reden dat we werden aangehouden is omdat we er verdacht uitzien. En met 'we' bedoel ik Darshan. En met 'Darshan' bedoel ik zijn baard. En met zijn 'baard' bedoel ik....uh..wel gewoon zijn baard.
En het beviel met niet dat ze zeiden: 'wat waren jullie aan het filmen'. Waarom 'jullie'? Ik had niks gefilmd, ik liep alleen mee. Stel ik liep met Darshan over straat en Darshan werd aangehouden omdat hij in zijn neus peuterde. Zouden ze dan ook zeggen: waarom waren jullie in je neus aan het peuteren? Nee. Maar goed het boeit niet meer, het was wel leuk, hebben flink gelachen erna. Beter doen we het weer Darshan. Morgenavond?

Ow en die uitspraak van Darshan: 'Ik zie niet-niet waarom je hier zou willen filmen' is gewoon classic. Hebben flink gelachen daarom. Quote van de dag sowieso. Meer zelfs. Het is begravenis-materiaal. Zo'n verhaal dat verteld kan worden tijdens een toespraak op Darshan's begrafenis.
'..en toen zei Darshan: Ik zie niet-niet waarom je hier zou willen filmen. Wat een kerel was het toch, we zullen hem missen.'
Je zou het zelfs op een grafsteen kunnen zetten. Stel je loopt langs allerlei graven en je ziet de gebruikelijke: 'geliefde vader, grootvader, echtgenoot'. En dan kom je langs die van Darshan: 'Ik zie niet-niet waarom je hier zou willen filmen Pwned!' Dat zou duidelijk origineel zijn.

vrijdag 30 oktober 2009

Honger?

Ik reed met de metro naar huis nadat ik bij de italiaan een mozarellabroodje had gehaald. Ik had wel trek dus ik at hem in de metro op. Terwijl ik ervan aan het genieten was keek ik links tegenover me en wat zag ik? Dit:














Een wat grote Aziatische vrouw die naar me staarde terwijl ik aan het eten was. Dus ik keek weer weg want haar aangezicht deed mijn eetlust geen goed. Ik at rustig verder maar bleef me afvragen of ze nog steeds naar me staarde. Dus ik besloot weer te kijken en wat zag ik?


Ze staarde nog steeds naar me. Echt vervelend. Ik haat het als mensen je aanstaren wanneer je eet. Hoe dan ook, nadat mijn broodje op was verloor ze snel alle interesse in me en staarde ze voor zich uit. Waarschijnlijk kon ze niet wachten tot ze zelf zo'n broodje in handen had.

donderdag 1 oktober 2009

Drukte

Ik heb net mijn oude 19 inch neovo monitor verkocht. Er werd aangebeld door een Nederlandse man (40 a 50 jaar oud schat ik). Ik liet hem de monitor zien en de kabels en software die hij erbij kreeg. Hij was er tevreden mee en begon het mee te nemen. Terwijl hij dat deed vroeg hij van: dus jij hebt een grotere gekocht (want dat ik in mijn advertentie op marktplaats gezet). Ik zei van 'ja' en wees naar mijn 23 inch samsung die achter ons was. Hij draaide zich om en keek ernaar waarna hij zei: 'Ja die is iets groter'.
Het voelde best lullig. Ik voelde me een beetje schuldig eigenlijk. Ik verkocht hem een 19 inch terwijl ik zelf een 23 inch heb. Het is alsof je een maaltijd eet en de resten door iemand anders laat eten. Iemand anders mag gaan knabbelen aan jouw afgelebberde drumstick.

Verder was ik vandaag met Darshan, Nando en Radomir naar de banenmarkt in het Bouwcentrum gebouw. Wow.....druk. Overal stonden mensen met vacatures die banen aanboden en iedereen liep door mekaar heen. Er waren grote borden vol met vacatures waar mensen gingen staan om ze te bekijken maar het was zo druk dat mensen tegen je aan gingen duwen. Het was alsof je geschuurd werd zonder erom gevraagd te hebben. Je moet het zo voorstellen dat je staat te kijken naar een vacature en er staan 4 andere mensen tegen je aan die naar dezelfde vacature willen kijken. Ze hijgen in je nek, sommigen stinken. Het is zoeken naar een baan terwijl je aangerand word.



Ik ben die jongenman die zo geirriteerd kijkt.
Eerlijk gezegd was ik niets eens chagerijnig ofzo maar het is leuk om dingen achteraf te overdrijven.

Het stomme is dat ik niet eens echt op zoek was naar die stomme baantjes die ze daar aanbieden. Darshan wilde gaan dus ik ging meer met hem mee. Halverwege werd plotseling KEIHARDE Turkse dansmuziek opgezet wat heel raar was. Mensen wisten niet of ze moesten dansen of een baan zoeken. Mannen liepen op willekeurige vrouwen af om ze te vragen of ze hier wel vaker komen.

Ik liep erheen om te kijken waarom ze deze muziek draaiden en het bleken een stel bboy's te zijn die een show hielden. Heb alleen een stuk van het einde gezien.

Toen we hier eindelijk weggingen, gingen we naar de Bijenkorf vanwege de kortingen. Bleek daar ook redelijk druk te zijn. Heb een dvd gekocht.

Toen nog even naar de AH om drinken te kopen. Ik kocht een soort limoensap drank omdat het er lekker uitzag. Maar toen ik het dronk was het niet lekker. Ik hou helemaal niet van limoensap, waarom moest ik dat kopen? En het was niet eens een klein flesje maar een een literfles. Bij vrijwel elke slok trok ik dat gezicht dat je krijgt als je een limoen in je mond stopt en erop kouwt. Ik voel mijn speekselklieren al werken als ik eraan denk.

Anayway..toen was het tijd om naar huis te gaan met de metro. En was het druk in de metro? Reken maar. Het was rond 17:00 uur en mensen kwamen van werk en propten zichzelf erin. Wij ook. Een zwarte vrouw kwam heel dicht bij me staan en haar schoudertas drukte steeds tegen mijn buik aan. Eindelijk waren we eruit en was ik weer thuis.

dinsdag 15 september 2009

kanye west

Ik las vandaag dus dat Kanye West Taylor Swift heeft onderbroken nadat ze haar vma award had ontvangen. Youtube lijkt over te stromen met reacties van mensen erop en ik heb er eentje uitgezocht die je moet zien.

Dit is wat er gebeurde (let op Beyonce's reactie van: 'hoe ga ik hier politiek correct op reageren. Laat ik alvast beginnen met een paar verbaasde uitdrukkingen en dan kijk ik later wel wat ik ga zeggen'):




Reactie van een youtube gebruiker (luister vooral die rap aan het eind haha):





Toen Beyonce eenmaal zelf op het podium stond gaf ze Taylor de kans om nogmaals te verschijnen om haar moment opnieuw te kunnen hebben. Wel netjes van haar.

maandag 13 juli 2009

Mike's Funeral director's cut

Een recut van Mike's Funeral gemaakt voor de grap. (ik rook niet btw, dat je het weet).

zondag 5 juli 2009

wolverine vs. ninja's


Begin een beetje moe te worden van het tekenen van superhelden. De enige reden dat ik ze teken is voor de actie, maar voor de rest heb ik niks met ze.

donderdag 11 juni 2009

zaterdag 23 mei 2009

De zwarte stip

Een paar dagen geleden zat ik op mijn bed voor ik wilde gaan slapen. Plotseling zag ik iets op mijn plafond. Ik kon het niet goed zien omdat ik mijn bril niet op had. Wat ik zag was een dikke zwarte stip. Aan zijn beweging te zien begreep ik dat het een spin was. Ik wilde hem doodmaken maar hij was op het plafond en ik kon er niet goed bij. Dus ik bleef wachten totdat hij naar een handigere plek was gelopen maar hij bleef maar op het plafond hangen. Uiteindelijk liep hij naar mijn deur en voor ik het wist was ie verdwenen. Hij was blijkbaar ontsnapt door de deur. Ik keek nog een aantal keer maar kon hem niet meer zien. Ik kon gaan slapen.
Gisteravond echter voor ik ging slapen zat ik weer op mijn bed. Ik keek naar rechts en daar zag ik hem weer. De zwarte stip. Weer had ik mijn bril niet op dus kon ik niet duidelijk zien wat het was. Deze keer was het niet op het plafond maar op mijn muur.



Ik bewoog mijn hoofd langzaam dichterbij om hem beter te kunnen zien. Ongeveer 20 centimeter ervan verwijderd zag ik hem vrij duidelijk. Het was waarschijnlijk een huisspin.
Deze spin had de fout gemaakt om terug te komen. En de dwaas was deze keer in mijn bereik gekomen op de muur i.p.v. mij te terroriseren vanaf het plafond. Langzaam pakte ik mijn rechterslipper. Er was geen ontkomen meer aan voor deze spin, zijn laatste uren waren geteld. Hij zou een verschrikkelijke dood van verplettering lijden. Ik moet er even bij zeggen dat mijn muur geen gladde muur is. Er zitten allemaal van die scherpe stekeltjes aan die je krijgt door een bepaalde verf te gebruiken. Het is zo scherp dat als je per ongeluk je hand erlangs haalt je een schaafwond krijgt, of een open wond. Ik wilde hem niet slaan met mijn slipper want dat zou te veel geluid maken. Langzaam bracht ik mijn slipper dichterbij en snel drukte ik hem plat op de spin. Ik drukte en ik bleef drukken. Probeer je te verplaatsen in hoe de spin zich nu voelde. Van boven word er met (voor hem) duizenden kilo's op hem gedrukt. Van onder word hij gepenetreerd door de scherpe stekels van de muur. Hij probeert met al zijn spinnenkracht terug te drukken maar het heeft geen zin, hij is compleet machteloos. En wat voel ik mij sterk en machtig. Deze spin die waarschijnlijk een bedreiging vormt voor honderden andere insecten is totaal geen bedreiging voor mij. Ik sta bovenaan de voedselketen en dit is het bewijs. Ik blijf drukken op de spin met mijn krachtige arm. Ik wil er namelijk zeker van zijn dat hij dood is, want ik zou het niet leuk vinden als ie per ongeluk onder mijn slipper uit slipt en op mijn hand terecht komt. Na een aantal seconden gedrukt te hebben geef ik hem de genadestoot. Ik sleep (terwijl ik nog druk) mijn slipper een aantal centimeter naar rechts. Geen manier dat ie dit overleeft. Ik laat los en de spin valt. Ik hoor hem op de vloer vallen. Ik kon hem niet zien want hij was tussen de gleuf van mijn bed en de muur gevallen dus ik kon de 'death' niet 'confirmen'. Maar ik overtuig mezelf ervan dat ie dat niet heeft kunnen overleven (maar ik twijfel nog). Ik zit weer op de rand van mijn bed na de overwinning te hebben behaald op deze terroriserende spin. Plotseling hoor ik een geluidje. Precies van de plek waar de 'dode' spin ligt. Ik schrik van het geluid en kijk naar de richting waar het vandaan kwam. Zou hij nog leven? Onmogelijk. Ik blijf kijken maar ik zie niks en ik hoor ook niks. Ik ga slapen.

Terwijl ik slaap begin ik te dromen. Ik ben in een gigantische lange witte hal. De muren en de vloer zijn van marmer maar er zijn geen ramen of duren. Ik kijk voor me en de gang gaat eindeloos door. Ik kijk achter me en gang lijkt geen einde te hebben. Ik kijk omhoog en de muren gaan eindeloos door er lijkt geen plafond te zijn. Langzaam zie ik een zwarte stip op de grond naar me toe bewegen. Het is de spin. Hij blijft voor me staan en kijkt me aan. Ik wil iets tegen hem zeggen maar ik kan niet praten. We blijven 5 minuten staan en kijken elkaar aan. We beginnen elkaar langzaam te begrijpen. Hij begrijpt mijn angst en waarom ik hem sloeg met mijn slipper. Ik begrijp dat hij me geen kwaad wilde doen en op zoek was naar een fijne slaapplek. Hij begrijpt dat ik wil slapen zonder bang te hoeven zijn dat een spin in mijn mond kruipt. Ik begrijp zijn dagelijkse strijd en moeite om aan eten te komen. Voor een moment zijn we in harmonie, alles is oke.............
totdat ie zegt: 'Je hebt de verkeerde spin gepakt' en de spin rent met grote snelheid op me af. Ik ren weg zo hard als ik kan. Ik wil harder rennen maar ik heb slippers aan en ze belemmeren mijn loop. Ze maken holle klanken die weerkaatsen in de marmeren gang. Ik kijk achter me en de spin houdt me makkelijk bij. Langzaam word ik moe en begin minder hard te rennen. Ik denk dat de spin me nu zal pakken omdat ik vaart heb verminderd maar hij zit precies even ver achter me. Ik ren weer harder. Ik kijk om en de afstand tussen ons is precies hetzelfde.

Ren Sina! Ren!



Het lijkt alsof hij zich heeft vastgemaakt met een web en het niet uitmaakt hoe hard ik loop, hij blijft vlak achter me. Dan krijg ik een idee. Waarom ben ik bang voor deze spin, ik ben veel sterker dan hem. Ik ga gewoon op hem springen. Terwijl ik ren spring ik in de lucht. In de lucht draai ik me om, om de spin te lokaliseren. Eenmaal gevonden daal ik met grote snelheid neer op hem als een adelaar die een duikvlucht maakt op zijn prooi. In dit korte moment zijn de rollen omgedraaid. Niet langer ben ik de prooi maar de jager. Met mijn rechtervoet land ik op hem en vermorzel hem. Ik hoor het gekraak van zijn lichaam tegen de zool van mijn slipper. Ik ben blij dat mijn plan is gelukt. De nachtmerrie lijkt voorbij.
Maar dan plotseling voel ik een scherpe pijn in mijn rechtervoet alsof er een naald in wordt geprikt. 'Onmogelijk' denk ik bij mezelf. Ik til mijn mijn voet omhoog om onder mijn slipper te kijken maar er is niks te zien! Geen spin, geen spinnebloed, zelfs niet een spinnenpoot. Ik haal mijn voet uit mijn slipper en zie de spin op mijn voet naar me staren met een grote glimlach op zijn gezicht. Hij zegt: 'Dit is mijn droom. Ik ben degene die jou het idee gaf om op me te springen. Nu ben je van mij.' Met grote snelheid loopt hij mijn broekspijp in. Ik wil hem tegenhouden maar ik word langzaam duizelig en begin mijn evenwicht te verliezen. Ik val op de grond.
Ik schrik wakker. Ik spring snel mijn bed uit en bekijk mijn voet. Geen spin te zien, het was een droom. Inmiddels is het al ochtend geworden. Ik ren om mijn bril te halen. Ik doe hem op en ren naar boven. Eenmaal in mijn kamer trek ik mijn bed naar achteren om afstand te creeren met de muur. Ik kijk erin om de spin te zien. Daar ligt ie met zijn poten in elkaar, zwak en verslagen. Ik haal opgelucht adem. Ik sta nog steeds bovenaan de voedselketen.






p.s. dat stuk vanaf de droom is niet echt gebeurd.

zondag 12 april 2009

domu: a child's dream

Ik raad deze strip aan. Ga het lezen. Is van de maker van Akira. Die vond ik touwens niet zo boeiend, in tegenstelling tot deze strip. Hieronder een paar plaatjes om je warm te maken. Dit is een vorm van manga die ik voor de verandering wel respecteer (qua tekenstijl dus) in tegenstelling tot de dragonball z manga of andere vormen waarbij de neus en mond simpele streepjes zijn en de ogen gigantische hoekige dingen.




vrijdag 3 april 2009

TMNT

Onlangs gemaakt, aanschouw:


Dit is de zwart-wit versie die ik heb opgestuurd voor een tekenwedstrijd op penciljack.com:




Misschien leuk als contrast; hieronder een turtles tekening die ik in 2004 heb gemaakt. Die is trouwens ingekleurd door iemand anders.



zaterdag 21 maart 2009

Nobody Knows



Eén van de beste films die ik ooit heb gezien. Gaat over 4 kinderen die achter worden gelaten door hun moeder en moeten zien te overleven. Gebaseerd op een waargebeurd verhaal.

woensdag 18 februari 2009

'De Baas' eindelijk online.




Maanden later nadat ie gefilmd is staat ie eindelijk online. Het is een korte film (komedie) over een jongen genaamd Rachid (gespeeld door mij) die genoeg heeft van zijn huidige baan en het wil maken in de zakenwereld.
En als je hem gaat kijken, kijk het wel op HD.

Hier is de link: http://www.youtube.com/watch?v=R-OPZgM2-W0

zaterdag 17 januari 2009

zaterdag 3 januari 2009

eerste blog entry

Ik ben dus ook een blog begonnen. Het is een trend geworden lijkt het wel.

Dus omdat ik meedoe ben ik een schaap? Misschien wel, maar misschien vind ik het wel leuk om een blog te schrijven. Nu moet ik wel zeggen dat dit niks te maken heeft met een dagboek.

Een dagboek is voor meisjes en als een jongen dat bijhoudt is dat ronduit gay te noemen.

Dit is dan ook een blog en geen dagboek. Dus je moet niet verwachten dat ik mijn persoonlijke gevoelens met je ga delen. Die krop ik lekker op zoals een echte man dat doet.