Gisteravond echter voor ik ging slapen zat ik weer op mijn bed. Ik keek naar rechts en daar zag ik hem weer. De zwarte stip. Weer had ik mijn bril niet op dus kon ik niet duidelijk zien wat het was. Deze keer was het niet op het plafond maar op mijn muur.
Ik bewoog mijn hoofd langzaam dichterbij om hem beter te kunnen zien. Ongeveer 20 centimeter ervan verwijderd zag ik hem vrij duidelijk. Het was waarschijnlijk een huisspin.
Deze spin had de fout gemaakt om terug te komen. En de dwaas was deze keer in mijn bereik gekomen op de muur i.p.v. mij te terroriseren vanaf het plafond. Langzaam pakte ik mijn rechterslipper. Er was geen ontkomen meer aan voor deze spin, zijn laatste uren waren geteld. Hij zou een verschrikkelijke dood van verplettering lijden. Ik moet er even bij zeggen dat mijn muur geen gladde muur is. Er zitten allemaal van die scherpe stekeltjes aan die je krijgt door een bepaalde verf te gebruiken. Het is zo scherp dat als je per ongeluk je hand erlangs haalt je een schaafwond krijgt, of een open wond. Ik wilde hem niet slaan met mijn slipper want dat zou te veel geluid maken. Langzaam bracht ik mijn slipper dichterbij en snel drukte ik hem plat op de spin. Ik drukte en ik bleef drukken. Probeer je te verplaatsen in hoe de spin zich nu voelde. Van boven word er met (voor hem) duizenden kilo's op hem gedrukt. Van onder word hij gepenetreerd door de scherpe stekels van de muur. Hij probeert met al zijn spinnenkracht terug te drukken maar het heeft geen zin, hij is compleet machteloos. En wat voel ik mij sterk en machtig. Deze spin die waarschijnlijk een bedreiging vormt voor honderden andere insecten is totaal geen bedreiging voor mij. Ik sta bovenaan de voedselketen en dit is het bewijs. Ik blijf drukken op de spin met mijn krachtige arm. Ik wil er namelijk zeker van zijn dat hij dood is, want ik zou het niet leuk vinden als ie per ongeluk onder mijn slipper uit slipt en op mijn hand terecht komt. Na een aantal seconden gedrukt te hebben geef ik hem de genadestoot. Ik sleep (terwijl ik nog druk) mijn slipper een aantal centimeter naar rechts. Geen manier dat ie dit overleeft. Ik laat los en de spin valt. Ik hoor hem op de vloer vallen. Ik kon hem niet zien want hij was tussen de gleuf van mijn bed en de muur gevallen dus ik kon de 'death' niet 'confirmen'. Maar ik overtuig mezelf ervan dat ie dat niet heeft kunnen overleven (maar ik twijfel nog). Ik zit weer op de rand van mijn bed na de overwinning te hebben behaald op deze terroriserende spin. Plotseling hoor ik een geluidje. Precies van de plek waar de 'dode' spin ligt. Ik schrik van het geluid en kijk naar de richting waar het vandaan kwam. Zou hij nog leven? Onmogelijk. Ik blijf kijken maar ik zie niks en ik hoor ook niks. Ik ga slapen.
Terwijl ik slaap begin ik te dromen. Ik ben in een gigantische lange witte hal. De muren en de vloer zijn van marmer maar er zijn geen ramen of duren. Ik kijk voor me en de gang gaat eindeloos door. Ik kijk achter me en gang lijkt geen einde te hebben. Ik kijk omhoog en de muren gaan eindeloos door er lijkt geen plafond te zijn. Langzaam zie ik een zwarte stip op de grond naar me toe bewegen. Het is de spin. Hij blijft voor me staan en kijkt me aan. Ik wil iets tegen hem zeggen maar ik kan niet praten. We blijven 5 minuten staan en kijken elkaar aan. We beginnen elkaar langzaam te begrijpen. Hij begrijpt mijn angst en waarom ik hem sloeg met mijn slipper. Ik begrijp dat hij me geen kwaad wilde doen en op zoek was naar een fijne slaapplek. Hij begrijpt dat ik wil slapen zonder bang te hoeven zijn dat een spin in mijn mond kruipt. Ik begrijp zijn dagelijkse strijd en moeite om aan eten te komen. Voor een moment zijn we in harmonie, alles is oke.............
totdat ie zegt: 'Je hebt de verkeerde spin gepakt' en de spin rent met grote snelheid op me af. Ik ren weg zo hard als ik kan. Ik wil harder rennen maar ik heb slippers aan en ze belemmeren mijn loop. Ze maken holle klanken die weerkaatsen in de marmeren gang. Ik kijk achter me en de spin houdt me makkelijk bij. Langzaam word ik moe en begin minder hard te rennen. Ik denk dat de spin me nu zal pakken omdat ik vaart heb verminderd maar hij zit precies even ver achter me. Ik ren weer harder. Ik kijk om en de afstand tussen ons is precies hetzelfde.
Ren Sina! Ren!Het lijkt alsof hij zich heeft vastgemaakt met een web en het niet uitmaakt hoe hard ik loop, hij blijft vlak achter me. Dan krijg ik een idee. Waarom ben ik bang voor deze spin, ik ben veel sterker dan hem. Ik ga gewoon op hem springen. Terwijl ik ren spring ik in de lucht. In de lucht draai ik me om, om de spin te lokaliseren. Eenmaal gevonden daal ik met grote snelheid neer op hem als een adelaar die een duikvlucht maakt op zijn prooi. In dit korte moment zijn de rollen omgedraaid. Niet langer ben ik de prooi maar de jager. Met mijn rechtervoet land ik op hem en vermorzel hem. Ik hoor het gekraak van zijn lichaam tegen de zool van mijn slipper. Ik ben blij dat mijn plan is gelukt. De nachtmerrie lijkt voorbij.
Maar dan plotseling voel ik een scherpe pijn in mijn rechtervoet alsof er een naald in wordt geprikt. 'Onmogelijk' denk ik bij mezelf. Ik til mijn mijn voet omhoog om onder mijn slipper te kijken maar er is niks te zien! Geen spin, geen spinnebloed, zelfs niet een spinnenpoot. Ik haal mijn voet uit mijn slipper en zie de spin op mijn voet naar me staren met een grote glimlach op zijn gezicht. Hij zegt: 'Dit is mijn droom. Ik ben degene die jou het idee gaf om op me te springen. Nu ben je van mij.' Met grote snelheid loopt hij mijn broekspijp in. Ik wil hem tegenhouden maar ik word langzaam duizelig en begin mijn evenwicht te verliezen. Ik val op de grond.
Ik schrik wakker. Ik spring snel mijn bed uit en bekijk mijn voet. Geen spin te zien, het was een droom. Inmiddels is het al ochtend geworden. Ik ren om mijn bril te halen. Ik doe hem op en ren naar boven. Eenmaal in mijn kamer trek ik mijn bed naar achteren om afstand te creeren met de muur. Ik kijk erin om de spin te zien. Daar ligt ie met zijn poten in elkaar, zwak en verslagen. Ik haal opgelucht adem. Ik sta nog steeds bovenaan de voedselketen.
p.s. dat stuk vanaf de droom is niet echt gebeurd.
